ابراهیم بن اشعری قمی
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
در ابتدا از یاران مخلص امام موسی بن جعفر(ع) بود که پس از شهادت آن حضرت، در زمره یاران امام علی بن موسی الرضا(ع) در آمد و نزد حضرتش به کسب دانش و تهذیب نفس پرداخت[۱]. ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش شخصیت او مرهون تلاش امام معصوم(ع) می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار روایت می‌کند. وی با همکاری برادرش - فضل بن محمد - کتابی می‌نویسد که حسن بن علی بن فضال از آن روایت می‌نماید[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست، ص۴۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۸.