قاسم بن حسین بن علی بن ابی‌طالب
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
با آن‌که در منابع کهن فرزندی به نام «قاسم» برای امام حسین(ع) شناخته شده نیست، برخی وی را در شمار شهیدان کربلا قلمداد کرده گفته‌اند: سپس قاسم بن الحسین(ع) به میدان آمد و چنین رجز خواند:
- اگر مرا نمی‌شناسید من فرزند حیدر آن شیر بیشه‌ها هستم. بر سر دشمنان چون تندباد مرگم، شما را به وسیله شمشیر با پیمانه بزرگ می‌پیمایم.
وی پس از کشتن بیست تن با ضربۀ فضل اسدی[۲] یا عمرو بن سعد بن مقبل[۳] بر فرق[۴] یا شانه‌اش[۵] در حالی که فریاد «یا ابتاه» سرداد به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۶]. امام حسین(ع) همانند باز شکاری بر بالین وی آمد و در حالی که می‌گریست فرمود: روز رستاخیز جدّت پیامبر دادخواه آنان باد! آن‌گاه بدن قاسم را برداشت و کنار نعش علی‌اکبر(ع) و یا دیگر شهدا قرار داد[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ مناقب، ج۴، ص۱۱۸. در مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۳، ص۲۷، مکتبة المفید؛ این رجز به عبدالله بن حسن(ع) نسبت داده شده است. مرحوم مجلسی نیز از این که صاحب مناقب از قاسم بن الحسن پس از قاسم بن الحسن نام برده اظهار شگفتی مینماید. بحار، ج۴۵، ص۳۶. به همین خاطر برخی بر این باورند که ذکر قاسم بن الحسین(ع) در مناقب از اشتباهات نساخ میباشد (پاورقی مناقب، ج۴، ص۱۱۸) و برخی دیگر گویند: غلط چاپی است (دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۱۶۳). ولی عدهای بر این باورند که ابن شهرآشوب در اینجا دچار سهو و نسیان گشته است (ناسخ، ج۲، ص۳۴۸).
- ↑ نورالعین فی مشهد الحسین، ص۴۷.
- ↑ روضة الصفا، ج۳، ص۱۶۵.
- ↑ نورالعین فی مشهد الحسین، ص۴۷.
- ↑ روضة الصفا، ج۳، ص۱۶۴.
- ↑ نورالعین فی مشهد الحسین، ص۴۷.
- ↑ نورالعین فی مشهد الحسین، ص۴۷.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۱۱-۳۱۲.
| اِن تَنْکِروني فَأَنا بنُ حَیْدَرَة | ضَرغامُ آجامٍ وَلیثَ قَسْوَرَة | |
| عَلَی الاَعادي مثلَ ریحٍ صَرْصَرَة | أكيلُكم بالسَيف کَیْلِ السَّندرة[۱] |