مفضل بن عمر
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
از یاران و دوستدان اهل بیت(ع) بود که دوران امامت امام موسی بن جعفر(ع) و امام رضا(ع) و امام جواد(ع) را درک نمود. وی را از محدثین و راویان موثق می‌دانند[۱].
در روایتی از ایشان نقل شده: «به خدمت امام موسی بن جعفر(ع) رسیدم. دیدم ایشان فرزندشان علی را همواره می‌بوسد و بر روی شانه‌هایشان می‌گذارد. دیدم ایشان فرزندشان را به خود چسباند و فرمودند: پدر و مادرم به فدای تو باد، چقدر خوشبو و پاکیزه است بوی تو و چقدر پاک و طاهر است خلقت تو. مفضل ادامه می‌دهد: به امام(ع) عرض کردم: فدای وجودت! از این طفل محبتی در قلب من قرار گرفت که تا کنون چنین محبتی را در خود احساس نکردم، جز محبت شما را؛ آیا ایشان صاحب الامر است بعد از شما؟ امام موسی بن جعفر(ع) فرمودند: بلی، هر کس اطاعت کند او را، نجات یابد و هر که از او تخلف ورزد، کافر است»[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۲۹۰.
- ↑ عیون الأخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۱۹.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۵۴۴.