مخلفون در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مخلفون است. "مخلفون" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مخلفون (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

واماندگان[۱]، عقب ‌ماندگان (پشت‌ سرمانده)، برجای‌ ماندگان، متروک[۲].

﴿سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا[۳].

جهادگریزی از صفات منافقان و مسلمانان سست‌ایمان و بزدل است که در قرآن به‌شدت نکوهش و انگیزه و استدلال آنها برای مشارکت‌نکردن در لشکر رسول خدا(ص) باطل شده است.[۴]

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۱۰.
  2. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۱۶۷.
  3. «جهادگریزان از تازی‌های بادیه‌نشین به زودی به تو خواهند گفت که دارایی‌ها و خانواده‌های ما، ما را مشغول داشت» سوره فتح، آیه ۱۱.
  4. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۸.