علم الإمام (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Smsherafat (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


علم الامام: کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل
زبانعربی
نویسندهمحمد الحسین المظفر
موضوععلم امام - احادیث، پیامبر اسلام
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات المکتبه الحیدریه|انتشارات المکتبه الحیدریه]][[رده:انتشارات المکتبه الحیدریه]]

علم الامام، کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم محمد الحسین المظفر نوشته شده و توسط انتشارات المکتبه الحیدریه به چاپ رسیده‌است.[۱]


طرح جلد دیگری از این کتاب

درباره کتاب

کتاب حاضر؛ از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و كلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان معصوم پرداخته شده و اثبات شده‌است كه تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع «علم حضوری» بوده كه این نوع از علم كاملترین علم بوده و اشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان و زمین، احكام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسما و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبراسلام(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه از اصلی‌ترین مفاد این كتاب است كه با رویكردی عقلی و نقلی به تبیین آن‌ها پرداخته شده است.[۱]


فهرست کتاب

  • اشارة؛
  • باعث التألیف؛
  • مقدمات إمام البحث؛
  • اشاره:
    • علم النبی؛
    • وظیفۀ الخلیفۀ؛
    • الخلافۀ وأهل‌البیت؛
    • علم الإمام الحضوري من طرق العقل؛
    • الحضوري أنفع للأمۀ؛
    • الحضوري أکمل فی الرسالۀ والإمامۀ؛
    • الحضوري أسبغ فی النعمۀ؛
    • الحضوري أتم فی القدرة؛
    • الحضوري أکمل فی اللطف؛
    • الاولی فی الإمام اختیار الأفضل؛
    • الحضوري أبلغ فی المثالیۀ؛
    • الحضوري أبلغ فی الدلالۀ؛
    • ذو العلم الحضوري أسلم عن الانخد(ع)؛
    • لابد أن یکون علم السفیر والشهید حضوریا؛
  • اشاره:
    • هل هناك حکم عقلی معارض؛
    • البرهان النقلی علی علم الإمام الحضوري؛
  • اشاره:
    • ما دل من الحدیث علی علمهم الحضوري؛
    • الائمۀ خزنۀ العلم والحجۀ البالغۀ؛
    • علمهم بما فی السماء و الأرض؛
    • ان الأئمۀ هم الراسخون فی العلم والذین أوتوا العلم؛
    • الائمۀ معدن العلم و وارثوه؛
    • الائمۀ ورثۀ علم النبی؛
    • ان لدیهم جمیع الکتب و یعرفونها علی اختلاف ألسنتها؛
    • الائمۀ یعلمون الکتاب کله؛
    • عندهم جمیع العلوم؛
    • یعلمون حتی بانقلاب جناح الطائر؛
    • ان الأئمۀ الشهداء علی الناس؛
    • منابع علمهم؛
  • اشاره:
    • ان عندهم الاسم الأعظم؛
    • ان عندهم آیات الأنبیاء؛
    • ما عندهم من الجفر والجامعۀ ومصحف فاطمۀ وما یحدث باللیل والنهار؛
    • الادلۀ النقلیۀ المعارضۀ؛
    • ما دل من الکتاب علی أن علمهم لیس بحاضر؛
    • الجواب عنها؛
    • الاخبار النافیۀ للأخبار الدالۀ علی الحضور؛
  • اشاره:
    • کانوا لا یعلمون الغیب؛
    • سهو النبی والأئمۀ؛
    • نوم النبی عن الصلاة الصبح؛
    • متی شاء الإمام أن یعلم أعلمه الله تعالی
    • المؤیدات لهذا الجمع
    • استمرارهم عملا وقولا علی عدم الحضور؛
    • اقدامهم علی القتل وشرب السم؛
    • الغلو؛
  • اشاره:
    • الجواب عن المؤید الأول: استمرارهم علی عدم العلم الحاضر؛
    • الجواب عن المؤید الثانی: إقدامهم علی القتل و شرب السم؛
    • الجواب عن المؤید الثالث: الغلو؛
    • المؤیدات لعلمهم الحضوري؛
  • اشاره:
    • علمهم منۀ منه و هی تقضی بالحضوري؛
    • ان سائر صفاتهم غیر مقیدة؛
    • الحضوري أبعد عن عصیان الناس وأقرب إلی طاعتهم؛
    • حاجۀ الناس إلی عالم حاضر العلم؛
    • الحضوري ممکن و قام الدلیل علیه؛
    • لو لم یکن علمهم حاضرا لجاز إن یوجد من هو أعلم منهم؛
    • جهلهم یستلزم السهو والنسیان وغیرهما أحیانا؛
    • جهلهم یستلزم الحاجۀ للناس؛
    • جهلهم یستلزم أمرهم بالمعروف و نهیم عن المنکر، الجهل لازمه فعل ما یجب معه القصاص؛
    • شبهات بعض القائلین بعدم العموم والرد علیها؛
  • اشاره:
    • سهو النبی رحمۀ للأمۀ؛
    • التفضیل بین سهو النوم وغیره، فیجوز فی الأول دون الثانی؛
    • لو کانوا یعلمون الموضوعات للزم سد باب معاشهم و معاشرتهم؛
    • قبح العلم الفعلی أحیانا بالموضوعات؛
    • الاصل عدم علمهم الفعلی؛
    • لو کان علمهم حاضرا للغی نزول جبرائیل؛
  • اشاره:
    • زبدة المخض؛
    • علم الإمام یجب الاعتقاد به؛
    • العلم بعض صفات الإمام و صفاته أفضل الصفات؛
    • الامام و الإمامۀ.[۲]

درباره پدیدآورنده

محمد حسین بن محمدبن عبداللـه مظفر (متولد 1312نجف)، نزد میرزای نایینی، آقاضیاء عراقی، سیدابوالحسن اصفهانی و برادر خود شیخ محمدحسن درس خواند و از سیدعبدالحسین شرف‌الدین و آقابزرگ تهرانی اجازۀ روایت گرفت.

او بر فقه و اصول در ادبيات و تاريخ مهارت داشت از جمله تالیفات او عبارتند از: علم الامام؛ حیاه الصادق، الشیعه و الامامه؛ الامام الصادق عليه السّلام، تاريخ الشيعة، الثقلان: الكتاب و العترة، الشيعة و الإمامة، علم الإمام، ميثم التمار، ديوان شعر درباره اهل‏بيت( ع).

او در« لجنة المجمع الثقافی لجمعية منتدى النشر» كه برادرش رضا تأسيس كرده بود شركت داشت و در این زمینه دانشکده فقه را تاسیس کرد

http://lib.eshia.ir/23022/2/469 کتابخانه مدرسه فقاهت http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/86220/48 دایره المعارف بزرگ اسلامی ج 1 نرم افزار کلام نور

پانویس

پیوند به بیرون