علم امام از دیدگاه قرآن و سنت (پایان‌نامه)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

علم امام از دیدگاه قرآن و سنت
زبانفارسی
پژوهشگردلشاد حسین هادی
استاد راهنماعبدالرحیم سلیمانی بهبهانی
موضوععلم امام، اعلمیت امام، مرجعیت اهل بیت، علم غیب امام
مذهبشیعه
سال دفاع۱۳۸۵
وابسته بهجامعة المصطفی العالمیة
وبگاه معرفمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
شماره رکورد482025

علم امام از دیدگاه قرآن و سنت پایان‌نامه‌ای است که به موضوع امامت می‌پردازد و به بحث علم امام با جزئیات آن - مانند: بحث منابع، مصادر و خاستگاه علم امام - نگاه ویژه دارد. این پایان نامه توسط آقای دلشاد حسین هادی نگاشته و در مجتمع آموزش عالی فقه وابسته به جامعة المصطفی العالمیة دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی و استاد مشاورش آقای محسن سبزواری است. [۱]

چکیده پایان‌نامه

  • پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «امامت، در اصطلاح به‌معنای خلافت خدا و رسول خدا و مقام پیامبران و میراث اوصیا بوده، و در حقیقت امامت اساس دین و مایه نظام مسلمین است. بنابر این، امام در تمامی صفات حمیده از قبیل علم، برتر از همگان می‌باشد».
  • در مورد گستره علم امام گفته است: «امامان دارای علم الکتاب بوده، و در نتیجه از قدرتی فوق‌العاده برخوردار هستند. همچنین اهل بیت درباره احکام شرعی و مسائل اعتقادی از همه داناتر می‌باشند، به‌طوری که علمای سایر مذاهب و فرق اسلامی وام‌دار علوم اهل بیت بوده، و ائمه اطهار مرجع علمی همگان بوده‌اند. مراجعه مکرر خلفای سه‌گانه و سایر اصحاب به معصومین دلیل این مدعا می‌باشد. از سوی دیگر، امامان زبان همه موجودات را می‌دانند، و تمام کتب نازل شده نیز نزد ایشان موجود است. همچنین خداوند علام الغیوب به آن‌ها علم غیب هم عطا کرده است؛ و این حضرات دارای علم ماکان و ما یکون، و همچنین علم البلایا و المنایا می‌باشند».
  • در این رساله آمده است: می‌توان گفت علم ائمه بیشتر از علم همه پیامبران به‌جز پیامبر خاتم حضرت محمد بن عبدالله (ص) است.
  • در مورد منابع، مصادر و خاستگاه علم امام نظر پژوهشگر این پایان‌نامه بر این است که «حضرات معصومین (ع) علم خود را از طریق الهام، تحدیث، رویای صادقه و نور الهی کسب می‌کنند، و با عالم بالا در ارتباط هستند. امامان ما به همه بطون قرآن آگاه هستند و از رسول خدا آموزش دیده‌اند، و علاوه بر علم موروث از پیامبر، منابع مکتوب همچون مصحف فاطمه، کتاب علی، جامعه، جفر و محبت انبیا، نیز نزد ایشان موجود است».
  • پژوهشگر این پایان‌نامه می‌گوید: «پیشوایان معصوم شیعه در رفتار شخصی و اجتماعی خود، در بسیاری از موارد علوم غیبی خود را نادیده گرفته‌اند، و بر اساس دانش عادی رفتار کرده‌اند. دیگر ویژگی علم امام آن است که امکان دارد علم امام هم فعلی باشد و هم تدریجی، و ادله مخالف این نظریه قابل پاسخ‌گویی می‌باشد».[۲]

فهرست پایان‌نامه

اطلاعاتی در دست نیست.

درباره پدیدآورنده

اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس