بقیع
نام آرامگاهی در مدینه منوّره کنار حرم حضرت رسول(ص) که مدفن هزاران نفر از مسلمانان برجسته از صدر اسلام تاکنون بوده است. تعدادی از امامان اهل بیت(ع)، اصحاب پیامبر(ص) و همسران و دختران و عمّههای حضرت محمد(ص) نیز در آنجا مدفونند.
از مشهورترین قبور این مزار، مرقد چهار امام از اهل بیت (امام حسن مجتبی، امام زین العابدین، امام باقر و امام صادق(ع)) و نیز قبر فاطمه مادر حضرت علی(ع) و عباس عموی پیامبر، عقیل برادر امیرالمؤمنین، و ام البنین مادر اباالفضل العباس است.
پیامبر خدا(ص) بارها به زیارت بقیع میرفت و برای مدفونین آنجا از خداوند، طلب رحمت و آمرزش میکرد. این گورستان مقدّس و پرخاطره که به "بقیع غَرقَد" هم مشهور است، هیچگونه ساختمان و بقعه و نشانی ندارد و قبور ائمه هم با خاک یکسان است. بقعههایی که در گذشته روی قبور امامان و برخی بستگان پیامبر اسلام بوده، در دوران سلطه وهّابیها خراب شده است و بقیع را به صورت مزاری غربت گرفته و مظلوم در آورده است[۱].