قاسم بن عباس
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
در منابع کهن فرزندی به نام «قاسم» برای حضرت ابوالفضل(ع) ثبت نشده است[۱]. ولی صاحب کتاب «نورالعین فی مشهدالحسین(ع)» وی را جزو شهدای کربلا برشمرده است و می‌گوید: قاسم نوزده ساله در روز عاشورا وارد میدان گشت و چنین رجز خواند:
| إِلَیکُمْ مِنْ بَني المُختارِ ضَرْباً | یَشیُب لَهوْلِه رأس رضیعُ | |
| یُبیُد معاشِرَ الكفّار جهاً | بِکُلِّ مُهَنَّدٍ عَضْبِ قطیعُ[۲] |
- از سوی خاندان پیامبر مختار، آماده ضربتی باشید که از بیمش موی سر شیرخواره سفید می‌گردد؛ با شمشیر بران هندی گروه بی‌دینان را یکجا نابود می‌کند.
او پس از کشتن شماری از دشمن به نزد امام(ع) بازگشت و در حالی که چشم‌هایش از تشنگی به گودی نشسته بود، طلب آب کرد. امام فرمود: اندکی صبر نما تا جد خود محمد مصطفی(ص) را ملاقات کنی و به دست خود تو را سیراب کند که هرگز پس از آن تشنه نخواهی شد[۳]. وی پس از بازگشت به میدان و کشتن شماری دیگر به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۴].[۵]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ مقرم برای حضرت عباس پنج فرزند به نام‌های عبیدالله، فضل، حسن، قاسم و یک دختر ثبت نموده است. (العباس، ص۱۹۲)
- ↑ صاحب ناسخ در ج۲، ص۳۳۲، این رجز را به احمد بن الحسن(ع) نسبت داده است.
- ↑ به نظر میرسد این مطلب از اساس نادرست باشد؛ زیرا در گفتوگوی قاسم با امام حسین(ع)، حضرت می‌فرماید «... اندکی صبر نما تا جد خود محمد مصطفی را ملاقات کنی.».. در حالی که میدانیم پیامبر(ص) جد فرزند ابوالفضل نمی‌تواند باشد.
- ↑ نورالعین فی مشهد الحسین، ص۴۵؛ تذکرة الشهدا، ص۲۵۲.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۱۲-۳۱۳.