رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
رابطه علم غیب امام حسین (ع)
و حادثه عاشورا
زبانفارسی
پژوهشگرقاسم‌ علی شیخ‌زاده
استاد راهنمامصطفی آزادیان
موضوععلم امام، علم غیب امام،
علم غیب، علم غیب پیامبران
مذهبشیعه
سال دفاع۱۳۸۵
وابسته بهجامعة المصطفی العالمیة
تعداد صفحات۱۷۸
وبگاه معرفمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
شماره رکورد۴۸۱۹۹۵

رابطه علم غیب امام حسین (ع) و حادثه عاشورا پایان‌نامه‌ای است که به موضوع امامت می‌پردازد و به بحث علم امام - به ویژه علم لدنی امام - نگاه تخصصی‌تری دارد. این پایان‌نامه توسط آقای قاسم‌ علی شیخ‌زاده نگاشته و در مجتمع آموزش عالی فقه وابسته به جامعة المصطفی العالمیة دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای مصطفی آزادیان و استاد مشاور آن آقای محمد جعفری است.[۱]

چکیده پایان‌نامه

  • پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «علم غیب، از نوع علم حضوری است که مختص خداوند بوده، و می‌تواند به اولیای خود آن را افاضه نماید. مخالفان این مسأله، یا اصل امور غیبی را انکار کرده‌اند، و یا آن را از دسترس بشر خارج می‌دانند، یا آن‌که دستیابی انبیا به غیب را پذیرفته و آگاهی غیبی امامان را انکار کرده‌اند. از سوی دو دسته اخیر، مستنداتی ارایه شده که از جمله می‌توان به آیات انحصار غیب به خداوند، آیاتی که پیامبر علم غیب را از خود نفی کرده، و آیاتی که مطلق علم را از پیامبر نفی می‌کند، اشاره کرد. همچنین روایاتی نیز مورد استناد آنان قرار گرفته است».
  • در این رساله آمده است: « بهترین جواب این اشکالات آن است که مراد آیات و روایاتی که علم غیب را از معصومین نفی می‌کند، نفی علم غیب ذاتی و استقلالی است، و این ادله شامل علم تعلیمی به اذن الهی نمی‌شود. در مقابل، مأموریت وسیع معصومین، ضرورت امامت، عصمت، فیاضیت خدا و برهان افضلیت، دلایل عقلی است که امکان دست‌یابی بشر به دانش غیبی را اثبات می‌کند».
  • پژوهشگر این پایان‌نامه می‌گوید: « آیات تعلیم اسماء، گواهی بر اعمال، گزارشات انبیا از غیب، و اخبار غیبی خود قرآن، همگی وقوع علم غیب از طرف انبیا را مبرهن می‌سازد. بر این اساس، خداوند هر علمی را که برای معصومین و ائمه ممکن و لازم باشد، در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد».
  • در این رساله آمده است: « ملاک حصول علم نیز نه خواست معصوم، بلکه نیاز معصوم می‌باشد. البته استفاده معصومین از علم غیب، بسیار اندک بوده، و با اذن خدا برای هدایت انسان‌ها و اثبات حقانیت دین استفاده شده است. علم امام حسین(ع) به حادثه عاشورا نیز علم تفصیلی و از نوع علم غیبی است، و گزارشات حادثه قبل از وقوع آن، و کیفیت وقوع حادثه این ادعا را تأیید می‌کند. همچنین بر خلاف دیدگاه رایج، علم غیب می‌تواند قابل عمل باشد. ضعف اسناد روایات موجود در این زمینه نیز از طریق موافقت مضمون روایات با قرآن، جبران می‌شود».[۱]

فهرست پایان‌نامه

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

درباره پدیدآورندگان

  • در مورد پژوهشگر این پایان‌نامه اطلاعاتی در دست نیست.
  • استاد راهنمای این پایان‌نامه حجت‌ الاسلام‌ والمسلمین مصطفی آزادیان (متولد۱۳۴۷ چالوس). پژوهشگر و عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی.[۲]
  • در مورد استاد مشاور این پایان‌نامه اطلاعاتی در دست نیست.

استخراج مقاله از پایان‌نامه

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

چاپ پایان‌نامه به صورت کتاب

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

پیوند به بیرون

[[رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های علم امام به زبان فارسی]