نام حضرت فاطمه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

حضرت فاطمه(س) نام‌های فراوانی دارد که برخی از آن‎ها را خداوند تعیین کرده و بعضی دیگر را برگزیدگان خدا. امام صادق(ع) فرمود: فاطمه(س) نزد خداوند، نُه نام دارد: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهرا. او فاطمه(س) نامیده شد چون بریده شده از بدی‌هاست. اگر علی(ع) نبود، برای او هم‌شأنی پیدا نمی‌شد[۱]. علامه مجلسی در شرح این حدیث فرمود: صدیقه یعنی معصومه؛ مبارکه یعنی صاحب برکت در علم و فضل و کمالات و معجزات و اولاد کرام؛ طاهره یعنی پاکیزه از صفات نقص؛ زکیه یعنی نمو کننده در کمالات و خیرات؛ راضیه یعنی راضی به قضای حق تعالی؛ مرضیه یعنی پسندیده خدا و دوستان خدا؛ محدثه یعنی فرشته با او سخن می‌گفت و زهرا یعنی نورانی به نور صوری و معنوی[۲].

محدثان و مورخان این کنیه‌ها را برای فاطمه(س) ذکر کرده‌اند: ام الائمه، ام ابیها، ام الحسن، ام الحسین و ام المحسن[۳]. در آثار پیشینیان، برای فاطمه(س) لقب‌های حصان، حورا، عذرا، منصوره، نوریه، بتول، علیمه، حکیمه، نقیه، حلیمه، تقیه، سیده، مضطهدة الشهیدة، مونسة خدیجة الکبری[۴] ذکر شده است. هر یک از این کنیه‌ها و لقب‌ها نشان‌دهنده عظمت آن حضرت می‌باشد.[۵].

  1. علل الشرایع، ص۱۷۱؛ اعلام‌الوری، ص۱۴۸.
  2. منتهی الآمال، ج۱، ص۲۵۲.
  3. مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۴۰۶؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۳۷۰.
  4. بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۶؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۳۳.
  5. مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم ص ۹۳.