نام حضرت فاطمه
مقدمه
حضرت فاطمه(س) نامهای فراوانی دارد که برخی از آنها را خداوند تعیین کرده و بعضی دیگر را برگزیدگان خدا. امام صادق(ع) فرمود: فاطمه(س) نزد خداوند، نُه نام دارد: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهرا. او فاطمه(س) نامیده شد چون بریده شده از بدیهاست. اگر علی(ع) نبود، برای او همشأنی پیدا نمیشد[۱]. علامه مجلسی در شرح این حدیث فرمود: صدیقه یعنی معصومه؛ مبارکه یعنی صاحب برکت در علم و فضل و کمالات و معجزات و اولاد کرام؛ طاهره یعنی پاکیزه از صفات نقص؛ زکیه یعنی نمو کننده در کمالات و خیرات؛ راضیه یعنی راضی به قضای حق تعالی؛ مرضیه یعنی پسندیده خدا و دوستان خدا؛ محدثه یعنی فرشته با او سخن میگفت و زهرا یعنی نورانی به نور صوری و معنوی[۲].
محدثان و مورخان این کنیهها را برای فاطمه(س) ذکر کردهاند: ام الائمه، ام ابیها، ام الحسن، ام الحسین و ام المحسن[۳]. در آثار پیشینیان، برای فاطمه(س) لقبهای حصان، حورا، عذرا، منصوره، نوریه، بتول، علیمه، حکیمه، نقیه، حلیمه، تقیه، سیده، مضطهدة الشهیدة، مونسة خدیجة الکبری[۴] ذکر شده است. هر یک از این کنیهها و لقبها نشاندهنده عظمت آن حضرت میباشد.[۵].
- ↑ علل الشرایع، ص۱۷۱؛ اعلامالوری، ص۱۴۸.
- ↑ منتهی الآمال، ج۱، ص۲۵۲.
- ↑ مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۴۰۶؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۳۷۰.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۶؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۳۳.
- ↑ مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم ص ۹۳.