تأنی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
تأنی در قرآن - تأنی در حدیث - تأنی در نهج البلاغه - تأنی در اخلاق اسلامی - تأنی در معارف دعا و زیارات
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تأنی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- منظور از این اصطلاح، آن است که آدمی به این ملکه دست یابد، که هر امری را تنها در زمان خودش - و نه پیش از آن - طلب نماید. اثر حاصل از این ملکه، خویشتن‌داری و احتیاط در کارها است.
- در مقابل این ملکه نیز، عجله و شتاب در امور قرار دارد. منظور از شتاب همانگونه که در "المفردات" راغب اصفهانی آمده، آن است که آدمی پیش از آنکه زمان خاصّ هر عملی فرا رسد، به سوی آن شتافته سر در پی انجام آن نهد. اثر این ملکه نیز چیدن میوه پیش از رسیدن آن، و در نتیجه فاسد و باطل نمودن استعدادهای آدمی است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۶۱.