علم الإمام - مظفر (کتاب)
| علم الإمام | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| ترجمهٔ کتاب | [[کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل (کتاب)|کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل]] |
| نویسنده | محمد حسین مظفر |
| موضوع | علم امام و امامت در احادیث |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات المکتبة الحیدریة|انتشارات المکتبة الحیدریة]][[رده:انتشارات المکتبة الحیدریة]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۳-۱۹۸-۳ |
| شماره ملی | ۲۸۲۷۵۷۲ |
علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل) کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه(ع) به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم محمد حسین مظفر نوشته شده و توسط انتشارات المکتبة الحیدریة به چاپ رسیده است.[۱]
درباره کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان پرداخته شده و اثبات شده است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع "علم حضوری" بوده که این نوع از علم کامل‌ترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان وزمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسماء و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه(ع) از پیامبر(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه(ع) از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آن‌ها پرداخته شده است[۱].
فهرست کتاب
- هدف از نگارش کتاب؛
- مباحث مقدماتی؛
- علم پیامبر؛
- وظیفه خلیفه؛
- خلافت و اهل بیت؛
- علم حضوری امام از راه عقل؛
- علم حضوری برای امت سودمندتر است؛
- علم حضوری برای رسالت و امامت کامل تر است؛
- علم حضوری روزی کامل تری است؛
- علم حضوری قدرت کامل تری است؛
- علم حضوری لطف کامل است؛
- اولویت در امام انتخاب بهترین افراد است؛
- علم حضوری ایده آل تر است؛
- علم حضوری در دلالت رساتر است؛
- دارنده علم حضوری سلامت بیشتری از فریب خوردن دارد؛
- باید علم فرستاده و گواه حضوری باشد؛
- آیا بیان عقلی مخالفی وجود دارد؛
- برهان نقلی بر ضرورت حضوری بودن علم امام؛
- آنچه از روایات که بر حضوری بودن علم ایشان دلالت دارد؛
- امامان گنجینه های علم و حجت کامل خداوند متعال می باشند؛
- علم ایشان(ع) نسبت به آنچه در آسمان و زمین است؛
- امامان(ع) راسخان در علم و در اختیار دارندگان علم می باشند؛
- امامان(ع) گنجینه ها و وارثان علم می باشند؛
- امامان(ع) وارثان علم پیامبر(ص) می باشند؛
- تمامی کتابها نزد ایشان می باشد و ایشان(ع) نسبت به آن کتاب ها با تفاوت زبان هایش آگاهی دارند؛
- امامان(ع) نسبت به تمام کتاب آگاهی دارند؛
- تمامی دانش ها نزد ایشان می باشد؛
- حتی نسبت به جابجایی بال پرنده نیز آگاهی دارند؛
- امامان(ع) گواهان بر مردم می باشند؛
- منابع علم ایشان(ع)؛
- همانا اسم اعظم نزد ایشان می باشد؛
- همانا نشانه ها و معجزات پیامبران نزد ایشان(ع) می باشد؛
- آنچه که از علم جفر و جامعه و مصحف فاطمه(س) و اتفاقات روز و شب نزد ایشان می باشد؛
- ادله نقلی مخالف؛
- ما دل من الکتاب علی أن علمهم لیس بحاضر؛
- الجواب عنها؛
- الاخبار النافیة للأخبار الدالة علی الحضور؛
- کانوا لا یعلمون الغیب؛
- سهو النبی والأئمة؛
- نوم النبی عن الصلاة الصبح؛
- متی شاء الإمام أن یعلم أعلمه الله تعالی
- المؤیدات لهذا الجمع
- استمرارهم عملا وقولا علی عدم الحضور؛
- اقدامهم علی القتل وشرب السم؛
- الغلو؛
- الجواب عن المؤید الأول: استمرارهم علی عدم العلم الحاضر؛
- الجواب عن المؤید الثانی: إقدامهم علی القتل و شرب السم؛
- الجواب عن المؤید الثالث: الغلو؛
- المؤیدات لعلمهم الحضوری؛
- علمهم منة منه و هی تقضی بالحضوری؛
- ان سائر صفاتهم غیر مقیدة؛
- الحضوری أبعد عن عصیان الناس وأقرب إلی طاعتهم؛
- حاجة الناس إلی عالم حاضر العلم؛
- الحضوری ممکن و قام الدلیل علیه؛
- لو لم یکن علمهم حاضرا لجاز إن یوجد من هو أعلم منهم؛
- جهلهم یستلزم السهو والنسیان وغیرهما أحیانا؛
- جهلهم یستلزم الحاجة للناس؛
- جهلهم یستلزم أمرهم بالمعروف و نهیم عن المنکر، الجهل لازمه فعل ما یجب معه القصاص؛
- شبهات بعض القائلین بعدم العموم والرد علیها؛
- سهو النبی رحمة للأمة؛
- التفضیل بین سهو النوم وغیره، فیجوز فی الأول دون الثانی؛
- لو کانوا یعلمون الموضوعات للزم سد باب معاشهم و معاشرتهم؛
- قبح العلم الفعلی أحیانا بالموضوعات؛
- الاصل عدم علمهم الفعلی؛
- لو کان علمهم حاضرا للغی نزول جبرائیل؛
- زبدة المخض؛
- علم الإمام یجب الاعتقاد به؛
- العلم بعض صفات الإمام و صفاته أفضل الصفات؛
- الإمام و الإمامة[۲].
درباره پدیدآورنده
آیت‌الله محمد حسین مظفر (متولد ۱۳۱۲ ق، نجف اشرف و متوفی ۱۳۸۱ ق، نجف اشرف)، ادیب، شاعر و مورخ شیعی عراقی، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد حسین میرزای نایینی، آقاضیاءِ عِراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و محمد حسن مظفر به اتمام رساند و از سید عبدالحسین شرف‌الدین و آقابزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت. وی رییس «لجنه المجمع الثقافی» بود که وابسته به «جمعیه منتدى النشر» بوده است.
او در فقه، اصول، ادبیات و تاریخ مهارت داشت و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. «میثم‌التمار مؤمن الطاق»، «الإمام الصادق»؛ «الثقلان الکتاب و العترة»، «الشعائر الحسینیة»، «علم الإمام حیاة الصادق» و «الشیعة و الإمامة» برخی از این آثار است.[۳] [۴]
پانویس
دریافت متن کتاب
- دریافت متن PDF کتاب در کتابخانه دیجیتالی تبیان
- دریافت متن دیجیتال کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
پیوند به بیرون
- آثار امامت و ولایت
- کتابشناسی جامع امامت و ولایت
- کتابشناسی امامت
- کتابشناسی امامت محمد حسین مظفر
- آثار امامت و ولایت محمد حسین مظفر
- کتابشناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۱۰۰
- کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات المکتبة الحیدریة
- کتابشناسی کتابهای امامت منتشر شده در ۱۳۸۹
- آثار علم امام
- کتابشناسی کتابهای علم امام
- کتابشناسی کتابهای علم امام به زبان عربی