اراضی شخصی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که مالکیت آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. این اراضی را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد[۱].
- اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛
- اراضی‌ای که توسط ارث یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛
- تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود اسلام آورده‌اند؛
- اراضی صلح که صاحبان اصلی آنها مالکیت رسمی خود را بر آن اراضی در قرارداد صلح با مسلمانان قید کرده باشند[۲].[۳].
منابع
پانویس
- ↑ مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.
- ↑ فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۱۳۰.