علم الإمام - مظفر (کتاب)
| علم الإمام | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| ترجمهٔ کتاب | [[کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل (کتاب)|کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل]] |
| نویسنده | محمد حسین مظفر |
| موضوع | علم امام و امامت در احادیث |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات المکتبة الحیدریة|انتشارات المکتبة الحیدریة]][[رده:انتشارات المکتبة الحیدریة]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۳-۱۹۸-۳ |
| شماره ملی | ۲۸۲۷۵۷۲ |
علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل) کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه(ع) به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم محمد حسین مظفر نوشته شده و توسط انتشارات المکتبة الحیدریة به چاپ رسیده است.[۱]
درباره کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان پرداخته شده و اثبات شده است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع "علم حضوری" بوده که این نوع از علم کامل‌ترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان وزمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسماء و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه(ع) از پیامبر(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه(ع) از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آن‌ها پرداخته شده است[۱].
فهرست کتاب
- هدف از نگارش کتاب؛
- مباحث مقدماتی؛
- علم پیامبر؛
- وظیفه خلیفه؛
- خلافت و اهل بیت؛
- علم حضوری امام از راه عقل؛
- علم حضوری برای امت سودمندتر است؛
- علم حضوری برای رسالت و امامت کامل تر است؛
- علم حضوری روزی کامل تری است؛
- علم حضوری قدرت کامل تری است؛
- علم حضوری لطف کامل است؛
- اولویت در امام انتخاب بهترین افراد است؛
- علم حضوری ایده آل تر است؛
- علم حضوری در دلالت رساتر است؛
- دارنده علم حضوری سلامت بیشتری از فریب خوردن دارد؛
- باید علم فرستاده و گواه حضوری باشد؛
- آیا بیان عقلی مخالفی وجود دارد؛
- برهان نقلی بر ضرورت حضوری بودن علم امام؛
- آنچه از روایات که بر حضوری بودن علم ایشان دلالت دارد؛
- امامان گنجینه های علم و حجت کامل خداوند متعال می باشند؛
- علم ایشان(ع) نسبت به آنچه در آسمان و زمین است؛
- امامان(ع) راسخان در علم و در اختیار دارندگان علم می باشند؛
- امامان(ع) گنجینه ها و وارثان علم می باشند؛
- امامان(ع) وارثان علم پیامبر(ص) می باشند؛
- تمامی کتابها نزد ایشان می باشد و ایشان(ع) نسبت به آن کتاب ها با تفاوت زبان هایش آگاهی دارند؛
- امامان(ع) نسبت به تمام کتاب آگاهی دارند؛
- تمامی دانش ها نزد ایشان می باشد؛
- حتی نسبت به جابجایی بال پرنده نیز آگاهی دارند؛
- امامان(ع) گواهان بر مردم می باشند؛
- منابع علم ایشان(ع)؛
- همانا اسم اعظم نزد ایشان می باشد؛
- همانا نشانه ها و معجزات پیامبران نزد ایشان(ع) می باشد؛
- آنچه که از علم جفر و جامعه و مصحف فاطمه(س) و اتفاقات روز و شب نزد ایشان می باشد؛
- ادله نقلی مخالف؛
- آنچه که از قرآن کریم بر عدم حضوری بودن علم ایشان دلالت می نماید؛
- پاسخ آن؛
- روایات متعارض و نفی کننده ی روایات دال بر علم حضوری؛
- آنان(ع) علم غیب نمی دانستند؛
- مسأله سهو پیامبر(ص) و امامان(ع)؛
- خواب ماندن پیامبر(ص) نسبت به نماز صبح؛
- هر آیینه امام بخواهد بداند، خداوند متعال او را آگاه می سازد؛
- آنچه که این شکل جمع نمودن را تأیید می نماید؛
- استمرار عدم علم حضوری به صورت عملی و کلامی؛
- اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم؛
- مسأله غلو؛
- پاسخ از مؤید اول: استمرار ایشان بر عدم وجود علم حضوری؛
- پاسخ از مؤید دوم: اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم؛
- پاسخ از مؤید سوم: مسأله غلو؛
- مسائلی که علم حضوری ایشان را تأیید می کند؛
- علم ایشان منتی از جانب خداوند متعال است و این منت تنها با علم حضوری سازگار است؛
- سایر صفات ایشان مقید نیست؛
- دارا بودن علم حضوری دورترین حالت نسبت از سرپیچی مردم و نزدیک ترین حالت برای بندگی مردم است؛
- نیاز مردم به وجود انسان عالم به علم حضوری؛
- وجود عالم به علم حضوری ممکن است و دلیل بر این مطلب اقامه گردیده است؛
- اگر ایشان عالم به علم حضوری نبودند، وجود یک فرد داناتر از ایشان ضرورت می داشت؛
- جهل ایشان در برخی اوقات موجب سهو، فراموشی و مسائل دیگر می گردد؛
- جهل ایشان موجب نیازمندی ایشان به مردم می گردد؛
- جهل ایشان موجب می گردد که ایشان مورد خطاب امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرند، جهل موجب صدور فعلی از ایشان می گردد که قصاص در پی خواهد داشت؛
- بررسی شبهات افرادی که قائل به عدم عموم شده اند، و پاسخ این شبهات؛
- سهو پیامبر اکرم{{صل}ج رحمتی برای امت محسوب می گردد؛
- تفاوت میان سهو در خواب و موارد دیگر، سهو در اولی امکان دارد ولی در دومی ممکن نیست؛
- اگر نسبت به موضوعات آگاهی می داشتند، باید درب زندگی و معاشرت ایشان بسته می گشت؛
- در برخی اوقات داشتن علم فعلی به موضوعات قبیح می باشد؛
- مقتضای اصل، این است که علم فعلی ندارند؛
- اگر علم ایشان علم حضوری باشد دیگر نزول جناب جبرئیل(ع) لغو خواهد بود؛
- خلاصه مطلب؛
- باید نسبت به علم امام اعتقاد داشت؛
- آگاهی نسبت به برخی از صفات امام، و اینکه صفات ایشان والاترین صفات می باشند؛
- امام و امامت[۲].
درباره پدیدآورنده
آیت‌الله محمد حسین مظفر (متولد ۱۳۱۲ ق، نجف اشرف و متوفی ۱۳۸۱ ق، نجف اشرف)، ادیب، شاعر و مورخ شیعی عراقی، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد حسین میرزای نایینی، آقاضیاءِ عِراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و محمد حسن مظفر به اتمام رساند و از سید عبدالحسین شرف‌الدین و آقابزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت. وی رییس «لجنه المجمع الثقافی» بود که وابسته به «جمعیه منتدى النشر» بوده است.
او در فقه، اصول، ادبیات و تاریخ مهارت داشت و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. «میثم‌التمار مؤمن الطاق»، «الإمام الصادق»؛ «الثقلان الکتاب و العترة»، «الشعائر الحسینیة»، «علم الإمام حیاة الصادق» و «الشیعة و الإمامة» برخی از این آثار است.[۳] [۴]
پانویس
دریافت متن کتاب
- دریافت متن PDF کتاب در کتابخانه دیجیتالی تبیان
- دریافت متن دیجیتال کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
پیوند به بیرون
- آثار امامت و ولایت
- کتابشناسی جامع امامت و ولایت
- کتابشناسی امامت
- کتابشناسی امامت محمد حسین مظفر
- آثار امامت و ولایت محمد حسین مظفر
- کتابشناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۱۰۰
- کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات المکتبة الحیدریة
- کتابشناسی کتابهای امامت منتشر شده در ۱۳۸۹
- آثار علم امام
- کتابشناسی کتابهای علم امام
- کتابشناسی کتابهای علم امام به زبان عربی