عبداللّه بن جعفر حمیری
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی از بزرگان قم و از راویان موثق. شیعی بود که افتخار داشت در رکاب چهار امام بزرگوار، امام رضا(ع) و امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) خدمت کند و از ایشان نقل روایت کند. حمیری در حدود سال ۲۹۰ هجری قمری، به کوفه رفت و مردم از وی حدیث شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب الامامة، الدلائل، العظمة و التوحید می‌باشد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۸.