غدیر در کتاب و سنت و ادب (کتاب)
الغدیر: غدیر در کتاب و سنت و ادب، کتابی است دوازده جلدی و ترجمه فارسی کتاب الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب اثر عبدالحسین امینی به زبان عربی است که به بررسی مسئله غدیر در قرآن و سنت می‌پردازد. این کتاب به کوشش سید ابوالقاسم حسینی ژرفا به فارسی ترجمه شده است و توسط انتشارات بنیاد فرهنگی امامت اهل بیت به چاپ رسیده است.[۱]
| الغدیر | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | غدیر در کتاب و سنت و ادب |
| نویسنده | عبدالحسین امینی |
| مترجم | سید ابوالقاسم حسینی ژرفا |
| موضوع | امامت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات بنیاد فرهنگی امامت اهل بیت|انتشارات انتشارات بنیاد فرهنگی امامت اهل بیت]][[رده:انتشارات انتشارات بنیاد فرهنگی امامت اهل بیت]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۹۷ ش |
| شابک | ۹۷۸-۶۲۲-۹۹۵۹۱-۲-۱ |
| شماره ملی | ۵۲۷۸۲۳۴ |
دربارهٔ کتاب
تاکنون دوازده جلد از این کتاب به چاپ رسیده است:
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۱
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۲
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۳
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۴
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۵
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۶
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۷
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۸
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۹
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۱۰
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۱۱
- غدیر در کتاب و سنت و ادب ج۱۲
مباحث جلدهای کتاب
دربارهٔ پدیدآورندگان
| عبدالحسین امینی (پدیدآورنده) |
|---|
 عبدالحسین امینی، فقیه، مورخ، دین‌شناس، قرآن‌شناس، حدیث‌شناس، کتاب‌شناس، نویسنده و خطیب مصلح دوران در سال ۱۳۲۰ ق در تبریز دیده به جهان گشود. پدر او شیخ احمد امینی تبریزی از عالمان با تقوا بود و مردم به ایشان همواره به دیده احترام می‌نگریستند. میرزا احمد از فقها و مجتهدان زمان خود بود و در زهد و پارسایی زبانزد همگان. او در سال ۱۳۰۴ ق به تبریز مهاجرت کرد و برای هیشه ساکن آن‌جا شد. علامه امینی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه طالبیه در زادگاه خویش آغاز کرد، اما در عین‌حال مکتب پدر اولین مکتب‌خانه او بود. پدرش ادبیات فارسی، عربی، منطق و تا اندازه‌ای فقه و اصول را به فرزند خویش آموخت. در کنار این‌ها، امینی به کتاب‌های حدیثی و اعتقادی نیز اشتیاق فراوان داشت، ولی با این همه، قرآن و نهج البلاغه دو کتاب گران‌قدر برای آموزش او بود. در سن پانزده‌سالگی راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد و از محضر اساتیدی چون حضرات آیات سید محمد باقر الحسینی فیروزآبادی، سید ابوتراب خوانساری، میرزا علی بن عبدالحسین ایروانی و میرزا ابوالحسن مشکینی کسب علم کرد و تا حدود ۳۲ سالگی در نجف مشغول کسب معارف الهی بود. پس از آن به زادگاه خویش بازگشت و چند صباحی در تبریز به تدریس و تحقیق پرداخت. اما جذبه نجف او را بار دیگر به‌سوی خویش کشاند و عزم سفر کرد و تا آخر عمر خانه و کاشانه خویش را در آن دیار قرار داد و از محضر علمای بزرگی چون آیات عظام میرزا محمد حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، محمد حسین آل‌کاشف الغطاء، غروی اصفهانی، میرزا علی شیرازی، شیخ علی اصغر ملکی تبریزی و شیخ آقا بزرگ تهرانی بهره‌ها برد و موفق به کسب درجه اجتهاد شد. از آن پس روح جست‌وجوگر و خستگی‌ناپذیرش، او را در مسیر تحقیق و پژوهش در حوزه‌های مختلف علوم دینی به‌ویژه عرصه‌های فقهی، کلامی، تقسیری و تاریخی قرار داد و باعث خلق آثار بسیار این دانشمند بزرگ شد؛ آثاری که هر یک دارای ارزش‌های بدیع علمی در حوزه دین‌پژوهی است. |
| سید ابوالقاسم حسینی ژرفا (مترجم) |
|---|
 |