عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)
| عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ فقه سیاسی |
| مدخل اصلی | عتو در لغت |
عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث فقه سیاسی است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی فقه سیاسی مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید کاظم سیدباقری در کتاب «عدالت سیاسی در قرآن کریم» در این‌باره گفته است:
«در عَتَا، يَعْتُو، عُتُوا و عِتيّاً معنای استکبار، خودبزرگ‌بینی و تجاوز از حد وجود دارد[۱]. در “عتو”، سرپیچی از طاعت است؛ لذا خداوند فرمود: ﴿وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا﴾[۲]
و در جایی دیگر فرمود: ﴿فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ﴾[۳]؛ بنابراین عُتُوّ و برخی مشتقات آنکه در قرآن کریم به کار رفته، در اصل ماده آن، تجاوز و گذر از حد و مرز در بدی و فساد است. به دیگر معنا، مبالغه و افراط در راه فساد است. اصرار بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در “عتو” مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست[۴] و البته در حوزه سیاسی- اجتماعی، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی حقوق دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست»[۵]
منبع‌شناسی جامع فقه سیاسی
پانویس
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر.ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.
- ↑ «و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.
- ↑ «و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.
- ↑ سیدباقری، سید کاظم، عدالت سیاسی در قرآن کریم، ص ۵۸.