علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی سال ۱۵۴ﻫ در مرو به دنیا آمد و برای اشتغال به تحصیل راهی بغداد شد. در علوم قرآنی، ادب و شعر و حدیث تبحر پیدا کرد تا جایی که ابوبکر اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه مشایخ بزرگ خراسان بود.[۱] پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، اسحاق بن نجیح ملطّی، اسماعیل بن جعفر، علی بن مسهّر، عتاب بن بشیر، یحیی بن حمزه، سفیان بن عیینه، شریک بن عبدالله و دیگران حدیث شنیده و محمد بن اسماعیل بخاری، مسلم بن حجاج، ترمزی، نسائی، اسحاق بن خزیمه و بسیاری از خراسانیان از او روایت نقل کرده‌اند.[۲] ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.[۳] تألیفات او عبارت‌اند از: احکام القرآن و فوائد الحدیث[۴].[۵]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
