رفاه در معارف و سیره علوی
مقدمه
بهبود زندگی مردم و افزایش درآمدها و بهره‌مندی آنان از بیت المال نیز از وظایف مهم حکومت علوی بود. دولت اسلامی نه تنها برای تأمین نیازهای اساسی از کارافتادگان و بازنشستگان و فقرا تلاش می‌کند، بلکه می‌کوشد تا جامعه اسلامی از رفاه در شأن خود برخوردار باشد. امام علی(ع) افزایش درآمدهای مردم را حق مردم بر دولت بر می‌شمارد: «فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَيَّ... وَ تَوْفِيرُ فَيْئِكُمْ عَلَيْكُمْ»[۱]. همچنین در ترسیم وظایف زمامدار می‌فرماید: «وَ إِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا»[۲]؛ یعنی تقسیم بیت المال در بین مستحقان[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۳۴.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۵.
- ↑ مغنیه، محمدجواد، فی ظلال نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۶.
- ↑ حکیم آبادی گیلک، محمد تقی، مقاله «دولت و سیاست‌های اقتصادی»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۳۳۱.