سلمة بن عاصم کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابومحمد سلمه بن عاصم نحوی نزد ابوزکریا یحیی فرّاء و خلف احمر علم نحو و حدیث را فراگرفت. [۱] علمای رجال، او را نحوی و محدثی حافظ، ثقه و دیندار دانسته اند. کسانی چون احمد بن یحیی ثعلب و ادریس بن عبدالکریم حداد از او روایت کرده اند. [۲] ابومحمد یکی از علمای بزرگ کوفه بود که با فرّاء نحوی دوستی و مراوده بسیار داشت؛ به طوری که هیچ گاه میان آن دو مفارقتی پدید نیامد. ابومحمد آثاری چون غریب الحدیث، ملول ( حلول ) فی النحو، [۳] معانی القرآن و المسکوک فی العربیه را نوشت و سرانجام سال 310 هجری از دنیا رفت [۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم الادبا 11 / 242.
  2. تاریخ بغداد 9 / 134.
  3. الفهرست ( الندیم ) 74.
  4. معجم المؤلفین 4 / 240.
  5. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص 217-218.