عبدالرحمن بن عائذ ثمانی کندی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

عبدالرحمان فرزند عائذ از اصحاب رسول خدا(ص) و به قولی از تابعین اهل شام و مردی عالم و بزرگوار بود و کتاب‌های زیادی از او به یادگار مانده است.

وی به نقل بیهقی در سنن، امیرالمؤمنین علی(ع) را در زمان خلافت عمر بن خطاب زیارت کرده و در بحث قطع ید سارق حدیثی هم از آن حضرت نقل کرده است[۱].

او کسی است که در یوم الجماجم به اسارت درآمد و نزد حجاج بن یوسف ثقفی برده شد و به سال ۹۴ هجری از دنیا رفت[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: الغدیر، ج۶ ص۱۳۶.
  2. اصحاب الامام امیرالمؤمنین(ع)، ج۱، ص۳۳۲، ش۶۲۹.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۵.