محمد بن مهران رازی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابوجعفر محمد بن مهران رازی جمال مشهور به «جمال رازی» از اهالی خراسان[۱] نام او در معجم المؤلفین به صورت «جَمّالی» آمده است.[۲].او محدثی حافظ و عالمی مشهور در عصر خویش بود، به طوری که ابوبکر اعین می‌‌گوید: علما و بزرگان خراسان سه تن بوده‌اند و محمد بن مهران دومین نفر آنها بوده است. وی نزد فضیل بن عیاض، سفیان بن عیینه، حاتم بن اسماعیل، عتاب بن بشیر، عطاء بن مسلم، یحیی بن قطان و دیگران حدیث فرا گرفت و جزء راویان موثق نزد علمای رجال اهل سنت به حساب می‌‌آید.[۳] بخاری، مسلم، ابوداود، ابوزرعه، ابوحاتم، موسی بن هارون، ابن سراج و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند.[۴] وی کتاب العوالی فی الحدیث را نوشته است و در سال ۲۳۹ هـ از دنیا رفت[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ معجم المؤلفین ۱۲/۶۱.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ ص۸۲۳.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۴۳.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۷/۳۴۷، شمس‌الدین محمد ذهبی، سِیَر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۴۳؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلّفین، ج۱۲، ص۶۱؛ اسماعیل باشا البغدادی، هدیة العارفین، ج۲، ص۱۳.
- ↑ هدیة العارفین ۲/۱۳.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۶۹۷.