حجاج بن ایمن بن عبید انصاری

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ام ایمن، خدمتکار رسول خدا(ص)، جده حجاج بود و پدرش ایمن، برادر مادری اسامة بن زید و بزرگ‌تر از او بود[۱]. ابن حجر[۲] شرح حال حجاج را در قسم دوم - صغار صحابه - آورده است و می‌گوید: پدرش ایمن در نبرد حنین (سال هشتم) شهید شد. بنابراین، فرزندش حجاج، پیامبر را دیده است؛ اما ابن حبان[۳] - که در معیارهای صحابی بودن با ابن حجر اختلاف دارد - صحابی دانستن ایمن را صحیح نمی‌داند؛ بنابراین، فرزندش حجاج نیز از نظر او صحابی نخواهد بود[۴]. بنا به گزارشی حجاج روزی وارد مسجد شد، نمازی خواند. که رکوع و سجودش کامل نبود. پس از اتمام نماز، عبدالله بن عمر که او را نمی‌شناخت، وی را فراخواند و از او خواست نمازش را دوباره بگزارد. عبدالله بن عمر پس از آن، چون مطلع شد که وی حجاج بن ایمن پسر ام ایمن بوده، گفت: اگر رسول خدا(ص) او را می‌دید، دوستش می‌داشت. سپس ابن عمر از محبت رسول خدا(ص) به فرزندان ام ایمن سخن گفت[۵]. براساس برخی گزارش‌ها، این دیدار و داستان میان عمر (نه ابن عمر) و حجاج رخ داده است[۶] که به نظر می‌رسد در این روایت «ابن» از ابتدای «عمر» حذف شده است و براساس برخی روایات فرعی دیگر این ماجرا برای محمد، فرزند اسامة بن زید رخ داده است[۷][۸][۹].

منابع

پانویس

  1. بیهقی، ج۳، ص۳۸۶.
  2. ابن حجر، ج۲، ص۱۳۱.
  3. ابن حبان، ج۴، ص۴۷.
  4. ر.ک: ابن حجر، ج۲، ص۱۳۱.
  5. ابن سعد، ج۸، ص۱۸۰؛ بخاری، ج۴، ص۲۱۴؛ طبرانی، ج۲۵، ص۹۰؛ ابن ابی عاصم، ج۶، ص۳۵؛ فسوی، ج۱، ص۴۲۰.
  6. ابن حجر، ج۲، ص۱۳۱.
  7. بخاری، ج۴، ص۲۱۴.
  8. ماخذ: ابن ابی عاصم / الأحاد و المثانی + ابن حجر / الاصابه + ابن حبان / کتاب الثقات + ابن سعد / الطبقات الکبری + بخاری / صحیح + طبرانی/ المعجم الکبیر + بیهقی، احمد بن الحسین (م۴۵۸)، السنن، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۴؛ فسوی، یعقوب بن سفیان (م ۲۷۷)، المعرفة والتاریخ، تحقیق اکرم ضیاء العمری، بیروت، مؤسسة الرساله، ۱۴۰۱.
  9. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حجاج بن ایمن بن عبید انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص: ۱.