سریه عبیدة بن حارث بن مطلب
مقدمه
پیامبر(ص) در ماه شوال، آغاز هشتمین ماه هجرت، پرچم را به عبیدة بن حارث سپرد تا به رابغ[۱] برود. عبیده با شصت سوار به سوی آنجا حرکت کرد و در کنار چشمه آبی که نامش احیاء بود، در دشت رابغ، با ابوسفیان بن حرب که دویست نفر همراهش بودند؛ روبرو شد. نخستین کسی که پس از ظهور اسلام به سوی دشمن تیر انداخت سعد بن ابی وقاص بود که در این جنگ تیردان خود را گشود و جلو رفت و یاران او برایش سپر گرفتند و او تمام تیرهایش را پرتاب کرد و با هر تیر فردی را زخمی ساخت. در تیردان او بیست تیر بود و هر تیری که رها میکرد به انسان یا حیوانی میخورد و او را زخمی میساخت. در آن روز تیرانداز دیگری در سپاه مسلمانان وجود نداشت. به هر حال، پس از آن، دیگر افراد سپاه برای جنگ شمشیر نکشیدند و در برابر یک دیگر صف نبستند و چون همان تیراندازی و رویارویی تمام شد، هر یک از دو گروه به جایگاه خود بازگشتند. سعد بن ابی وقاص نقل کرده: تمام شصت نفر همراه عبیده از مهاجران قریش بودند. به عبیده گفتم: اگر آنها را دنبال کنیم همه را خواهیم گرفت، زیرا آنها با ترس گریختند. ولی عبیده پیشنهادم را نپذیرفت و همه به مدینه برگشتیم[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ با جحفه ده میل فاصله دارد و بین ابواء و جحفه قرار دارد. معجم البلدان، یاقوت حموی، ج۳، ص۱۱.
- ↑ المغازی، واقدی، ج۱، ص۱۰-۱۱؛ اعلام الوری بأعلام الهدی، طبرسی، ج۱، ص۱۶۴.
- ↑ عسکری، عبدالرضا، مقاله «عبیدة بن حارث»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۶، ص۲۲۰.