ثعلبة بن سعد بن مالک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

نسب وی را چنین آورده‌اند: ثعلبة بن سعد بن مالک بن خالد بن ثعلبة بن حارثة بن عمرو بن خزرج بن ساعدة بن کعب، از قبیله خزرج[۱] ابن عبدالبر[۲] وی را عموی ابوحمید ساعدی منذر یا عبدالرحمن بن سعد و سهل بن سعد دانسته است، ولی ابن منده[۳] و ابونعیم[۴] سهل را برادر ثعلبه دانسته‌اند. ابن اثیر[۵]سخن ابن عبدالبر را براساس قول عدوی که سهل را فرزند سعد بن سعد بن مالک شمرده، صحیح دانسته است، ولی بر پایه قول دیگران، سهل برادر ثعلبه است؛ چنان که در نسب ابوحمید اختلاف نیز زیاد است. بر این اساس، ابن اثیر؛ «ثعلبة بن سعد» و «ثعلبة بن ساعده» را یکی دانسته است. اما ابن حجر[۶] می‌گوید: همین که ابن عبدالبر او را عموی ابوحمید دانسته، افتراق میان ثعلبة بن سعد و ساعده را می‌رساند. برخی از شرح حال نگاران به سبب اختلاف در نام پدرش به «سعد» یا «ساعده»، دو مدخل با عناوین «ثعلبة بن سعد» و «ثعلبة بن ساعده» آورده‌اند[۷]. ابن حجر می‌گوید: ساعده، تحریف سعد است و این تحریف از ابن لهیعه راوی نشأت گرفته است. بنابراین، آن دو اسم متعلق به یک نفر است. وی در بدر شرکت داشت[۸] و در غزوه أحد به شهادت رسید [۹] و از او نسلی باقی نماند[۱۰].[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۹۷؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۸۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۶۷.
  2. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۸۳.
  3. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۶۷.
  4. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۹۷.
  5. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۶۷.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۱۸.
  7. خلیفة بن خیاط، التاریخ، التاریخ، ص۴۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۹۱ و ۴۹۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۶۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۱۸ و ۵۱۹.
  8. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۶۷.
  9. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۳، ص۶۳۸؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۰۲؛ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۶۱.
  10. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۲۴۰.
  11. محمدی، رمضان، مقاله «ثعلبة بن سعد بن مالک»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۱۶.