عبدالملک بن محمد بن ابراهیم نیسابوری خرکوشی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوسعد عبدالملک بن محمدبن ابراهیم خرگوشی نیشابوری اهل نیشابور بود. در کودکی فقه شافعی را نزد ابوالحسن ماسرجسی آموخت[۱] و برای کسب علوم بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله مکه، مصر، [۲] شام[۳] و بغداد، [۴] سفر کرد و بسیاری از بزرگان را ملاقات نمود و از افرادی مانند یحیی بن منصور قاضی، حامد بن محمد هروی، محمد بن حسن سراج، [۵] اسماعیل بن نجید سلمی، بشر بن احمد اسفرایینی و دیگران بهره برد. او فردی محدث، عالم، فقیه، فاضل[۶] و مفسر بود. [۷] او مجلس املایی در نیشابور به مدت دو سال برپا کرده بود. [۸] روایت‌گرانی همچون حاکم نیشابوری، [۹] ابومحمد خلال، ابوالقاسم ازهری، عبدالعزیز ازجی و ابوالقاسم تنوخی از جمله شاگردان او به شمار می‌‌روند. ابوسعد فردی مورد اعتماد، پارسا و زاهد بود[۱۰] و در انجام کارهای خیر شهرت داشت. [۱۱] او از دست‌مایه خود امرار معاش می‌‌کرد. [۱۲] پس از سفر به مکه به نیشابور مراجعت کرد و در آنجا بیمارستان، [۱۳] مدرسه و کتابخانه‌ای احداث نمود. [۱۴] او دارای مذهب شافعی[۱۵] و در عقیده پیرو اشاعره بود و در علوم شریعت، دلایل نبوت و سیره عباد و زهاد کتاب‌هایی تصنیف نمود که عبارت‌اند از: دلائل النبوة، التفسیر، الزهد، [۱۶] البشارة و النظاره، تهذیب الاسرار فی طبقات الاخیار، سیرالعباد و الزهاد، شرف المصطفی، شرف النبوه، شعائر الصالحین، و لوامع[۱۷] می‌‌باشد. خرگوشی در جمادی الاولی[۱۸] سال ۴۰۶[۱۹] یا ۴۰۷ه در نیشابور درگذشت و در آنجا دفن شد[۲۰].[۲۱]

منابع

پانویس

  1. الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  2. الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  3. تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.
  4. تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  5. تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  6. الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  7. تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳.
  8. تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.
  9. الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  10. تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  11. الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  12. تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴.
  13. الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  14. تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴.
  15. طبقات الشافعیة الکبری، ج ۵، ص۲۲۲.
  16. تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳.
  17. هدیة العارفین، ج ۱، ص۶۲۵.
  18. تبیین کذب المفتری ۲۳۴.
  19. تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  20. تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.
  21. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۳، ص۲۱۶.