بنی
بنی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بنی در قرآن - بنی در حدیث - بنی در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- بنی (بنی‌آدم، بنی‌اسرائیل): فرزندان، پسران (جمع ابن)[۱]، گروهی که به لحاظ خونی به یک نیای بزرگ مرتبط می‌شوند. این انتساب به لحاظ شکوه و عظمت، قدرت یا بنیانگذاری فردی است که متعلق "بنی" واقع می‌شود.
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ
[۲].- بنی‌اسرائیل: اسرائیل لقب یعقوب پیامبر (فرزند اسحاق فرزند ابراهیم خلیل) است. فرزندان اسرائیل را که همان عبرانیان یا قوم یهود باشند، "بنی‌اسرائیل" می‌نامند. آنان همان اسباط دوازده گانه‌اند که ذرّیه (زاد و رود) دوازده فرزند یعقوب هستند[۳].
- به نظر می‌رسد، فرق "بنی" با "اهل" در این است که ارتباط میان گروهی که با بنی مشخص می‌شوند، تنها ارتباط خونی است؛ ولی در مورد اهل، ارتباط میان گروه به سرزمین و دین، اوصاف و جز اینهاست (اهل القری، اهل التقوی و...). البته اهل الکتاب و اهل البیت اسم خاص هستند[۴].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۴۰-۳۴۱.
- ↑ «ای بنی اسرائیل! نعمت مرا که ارزانی شما داشتم به یاد آورید» سوره بقره، آیه ۴۰.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۵۲.