آتش و دود (نشانه ظهور)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

آتش و دود در نشانه‌های آخرالزمان آمده است. آتش و دودی در خاور زمین برمی‌خیزد که تا چهل شب مشتعل می‌شود[۱]. قیامت برپا نمی‌شود تا در یکی از وادی‌های حجاز، آتش روان گردد[۲]. تعبیر سیلان و روان در مورد آتش محل تأمّل است؛ زیرا آتش هنگامی می‌تواند روان گردد که جسم شعله‌ور، یک جسم سیال و مایع باشد و آن چیزی جز نفت نیست. برخی از این آتش، تعبیر به منفجر شدن چاه‌های نفت کرده‌اند. امیرمؤمنان علی(ع) می‌فرماید: پیش از قیام قائم(ع) مردم با یک سلسله از نشانه‌های آسمانی بیم داده می‌شوند: ۱. آتشی که در آسمان پدید آید...[۳]. در حدیث دیگری آمده است: عمودی از آتش در طرف مشرق در آسمان پدید می‌آید که همه مردم روی زمین آن را می‌بینند. هرکس آن زمان را درک کند، برای خانواده‌اش موادّ غذایی یک ساله را تأمین کند[۴].[۵]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایى، ج ۲، ص۸۳۳.
  2. همان، ص۸۳۴.
  3. ارشاد مفید، ص۳۴۰؛ اعلام الورى، ص۴۲۹؛ الزام الناصب، ص۱۸۴.
  4. روزگار رهایى، ج ۲، ص۸۳۹.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۷.