آس
مقدمه
درختی است که در بهشت کاشته شده. عصای حضرت موسی (ع) از شاخه آن درخت بود و آن را جبرئیل (ع) برای او آورد. حضرت مهدی (ع) هنگام ظهور، عصای موسی (ع) را همراه دارد[۱]. آس، درختی است بلندتر از انار، دارای گل و برگی معطر، و تخمش سیاه است. در مناهی رسول (ص) از خلال کردن با چوب آن نهی شده است[۲].
در حدیثی از پیامبر (ص) آمده: «وَ رَائِحَةُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ رَائِحَةُ السَّفَرْجَلِ وَ الْآسِ وَ الْوَرْدِ»[۳].[۴]
