آل ابی‌اراکه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

نیای اعلای آنها ابواراکه بجلی کوفی از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) بوده است. برقی در «رجال» خود او را مانند اصبغ بن نباته و مالک اشتر و کمیل بن زیاد از اصحاب خاص آن حضرت شمرده است. بنی بجیله که ابواراکه از آن است، قبیله‌ای یمنی بودند که در کوفه سکنی گزیدند. نام ابواراکه «میمون»، و از موالی قبیله «کنده» بود. دو پسر او به نام‌های بشر و شجره و فرزندان آنها اسحق بن بشر و علی بن شجره و حسن بن شجره از راویان امامان شیعه‌(ع) بودند. «بشر» همان «بشر نبّال»[۱] معروف است که از اصحاب امام باقر و امام صادق(ع) است[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. نبل: به معنی تیر و نبال به معنی تیر تراش است.
  2. نک: رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۳۴۶-۲۶۸.
  3. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۵۰۲.