اسود بن ربیعه حنظلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از أسود بن ربیعه حنظلی)

مقدمه

وی از تیره بنو ربیعة بن مالک بن حنظله است[۱]. او از مهاجران و از اصحاب رسول خدا (ص)[۲] و از همراهان امیرمؤمنان علی (ع) در جنگ صفین بود[۳].

ابوموسی مدینی در ذیل خود بر معرفة الصحابه ابن منده به نقل از ابن شاهین [۴] آورده است: «اسود» نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت: می‌خواهم به سبب همراهی با شما، به خدا تقرب جویم[۵]؛ به همین دلیل، «مقترب» نامیده شد[۶]. از این رو، برخی تراجم‌نگاران مدخلی با نام مقترب (یا مغترب که تصحیف است) برای او جداگانه آورده‌اند[۷]. اگرچه اسود بن عبس را نیز مقترب نامیده‌اند[۸]، ولی ابن حجر[۹] اتحاد این دو نام را احتمال داده است، به این دلیل که بعضی او را به جد اعلایش ربیعه نسبت داده باشند؛ به خصوص که اسود بن عبس را تمیمی و مدخل مورد بحث را حنظلی نسبت داده‌اند که یک نسب شمرده می‌شود. خلیفه دوم او را فرمانده سپاه بصره قرار داد[۱۰] و از او خواست نیروهای کمکی برای فتح برخی از شهرهای ایران بفرستد[۱۱]. همچنین خلیفه در نامه‌ای، از ابوموسی اشعری خواست به بصره برگردد و اسود در شوش جایگزین او شود[۱۲][۱۳]

منابع

پانویس

  1. طبری، ج۳، ص۸۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۸.
  2. طبری، ج۳، ص۸۶.
  3. ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۸.
  4. عمر بن احمد، م۳۸۵ نویسنده کتاب الصحابه
  5. طبری، ج۳، ص۸۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۸.
  6. ابن اثیر، ج۵، ص۲۴۹.
  7. ابن اثیر، ج۵، ص۲۴۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۱۶۰.
  8. ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۸ و ۲۳۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۸.
  9. ابن حجر، ج۱، ص۲۲۸.
  10. طبری، ج۳، ص۸۶.
  11. طبری، ج۳، ص۱۲۶و ۱۲۷.
  12. ابن خلدون، ج۲، ص۱۱۲.
  13. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسود بن ربیعه حنظلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۸.