ابوالعکر بن ام شریک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوالعکر بن ام شریک
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوالعکر بن ام شریک
جنسیتمرد
همسرغزیه بنت جابر دوسی
محل زندگی
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

ابن عبدالبر[۱] نامش را سلم بن سَمِّی گفته است. ابن اثیر[۲] نیز این گونه از او نقل کرده است، ولی ابن حجر[۳] به نقل از ابن عبدالبر، او را مسلم بن سلمی بیان کرده که احتمال تصحیف یا اشتباه چاپی وجود دارد؛ زیرا ابن حجر در بخش اسامی، چنین نامی را نیاورده، بلکه آنجا[۴] مدخلی به نام سلم بن سمی بن حارث ازدی دوسی قرار داده و آن را به ابوالعکر ارجاع داده است. ابن حجر[۵] از ابن عبدالبر تعجب کرده که ابوالعکر را پسر ام شریک دانسته، در حالی که او شوهر أم شریک است. وی همچنین نظر کسانی را که ام شریک را مادر یا دختر ابوالعکر گفته‌اند، اشتباه دانسته است. بنابراین، می‌بایست عنوان مدخل در صحابه نگاری‌ها، ابوالعکر زوج ام شریک می‌بود. محل سکونت ابوالعکر، ذوالخلصه[۶] بود[۷]. ابوالعکر در سال هفتم هجری، به همراه ابوهریره و دوسیان به مدینه هجرت کرد و اسلام آورد[۸]. خویشان ابوالعکر پس از آگاهی از هجرت او به مدینه، زن وی، ام شریک را که نامش غزیه، دختر جابر دوسی و مسلمان بود، مورد اذیت و آزار قرار دادند، ولی طی حادثه‌ای معجزه گونه، آنان نیز مسلمان شده، به همراه زن ابوالعکر به مدینه آمدند و اسلام آوردند. زن ابوالعکر، همان زنی است که خود را به رسول خدا a بخشید و آیه امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ[۹] درباره او نازل شد. هبه کردن زن ابوالعکر به پیامبر در سنین بالا[۱۰] گویای این است که ابوالعکر زنش را طلاق داده یا بین سال‌های هفتم تا دهم از دنیا رفته است. ابن حجر[۱۱] با توجه به این نکته، احتمال داده آن زنی که خود را به پیامبر بخشیده، ام شریک دیگری بوده است.[۱۲]

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۰.
  2. ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۷.
  3. ابن حجر، ج۷، ص۲۳۵.
  4. ابن حجر، ج۳، ص۱۱۶.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۲۳۵.
  6. بتخانه دوس و خثعم و بجیله، معروف به کعبه بمانی‌ها که در تباله، بین مکه وبمن است و هفت شب با مکه فاصله دارد؛ ر. ک: یاقوت حموی، ج۲، ص۳۸۳.
  7. ابن سعد، ج۸، ص۱۲۳.
  8. ابن سعد، ج۸، ص۱۲۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۵.
  9. «هر زن مؤمنی را که خود را به پیامبر ببخشد اگر پیامبر بخواهد او را به همسری برگزیند» سوره احزاب، آیه ۵۰.
  10. ابن سعد، ج۸، ص۱۲۳.
  11. ابن حجر، ج۷، ص۲۳۶.
  12. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوالعکر بن ام شریک»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۴۹.