ابوطالب محمد بن علی مکی
ابوطالب محمد بن علی بن عطیه بن عطیه حارثی مکی معروف به ابوطالب مکی، از زاهدان، عارفان و مؤلفان مشهور صوفیه در قرن چهارم هجری قمری بود. ( متوفی ۳۸۶ ق /۹۹۶ م، بغداد)، تحصیلات دینی را از درس افرادی همچون: عبدالله بن جعفر بن فارس، ابوبکر آجری، علی بن احمد مصیصی، محمد بن عبدالحمید صنعانی و احمد ضحاک پیگیری کرد. او به تألیف چندین جلد کتاب پرداخت. «قوت القلوب»، «علم القلوب»، «اختلافات علم القلوب و قوت القلوب» و « المجمل المختصر» برخی از این آثار است.[۱]
