مقدمه

ابو موسی عیسی بن میمون جرشی مکی معروف به ابن دایه[۱] محدّث، مفسر، روایت‌ کننده از مجاهد و ابن ابی نجیح، ثقه، دارای تفسیر القرآن[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر او را از طبقه هفتم و بزرگان اتباع تابعین مانند مالک (۱۷۹) و ثوری (۱۶۱) معرفی کرده است (تقریب التهذیب، ج۲، ص۱۰۲، رقم ۹۲۵)، ولی عادل نویهض وفات او را حدود ۱۳۰ می‌داند.
  2. نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۴۰۹؛ بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۸۰۵.
  3. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۶.