احمد بن ابی‌زهراء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از احمد بن أبی زهراء)

آشنایی اجمالی

احمد بن أبی زهراء در سند یک روایتی تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب الکافی آمده است:

«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي زَهْرَاء عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ S فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ[۱] قَالَ: بِمَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ a مِنَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يَخْلِطُوهَا بِوَلَايَةِ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ فَهُوَ الْمُلَبَّسُ بِالظُّلْمِ»[۲].

در نام راوی، تصحیف رخ داده و مقصود احمد بن أبی زاهر است، چنانچه در منبع اصلی، یعنی کتاب الکافی و در تأویل الآیات الظاهرة بدین صورت آمده است[۳][۴]

منابع

پانویس

  1. «آنان که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را به هیچ ستمی نیالوده‌اند» سوره انعام، آیه ۸۲.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۴، ص۳۷۹، به نقل از: الکافی، ج۱، ص۴۱۳، ح۳.
  3. ر. ک: الکافی، ج۱، ص۴۱۳، ح۳؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۱۶۹ - ۱۷۰.
  4. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۵۲.