احمد بن عبدالعظیم
احمد بن عبدالعظیم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن عبدالعظیم در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
«احمد بن عبدالعظیم» در دو مورد از اسناد تفسیر کنز الدقائق، به نقل از کتاب الکافی وارد شده است:
«أَحْمَدُ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ مَالِكٍ الْجُهَنِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)- ﴿وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ﴾[۱] قَالَ مَنْ بَلَغَ أَنْ يَكُونَ إِمَاماً مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ يُنْذِرُ بِالْقُرْآنِ كَمَا يُنْذِرُ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ(ص)»[۲].
در سند روایت، تصحیف رخ داده و «بن» مصحّف «عن» است؛ زیرا در منبع اصلی به جای «احمد بن عبدالعظیم»، «احمد» عن «عبدالعظیم» ثبت شده است[۳] و همین عنوان صحیح است.
و مقصود از احمد، احمد بن مهران است که از مشایخ کلینی است؛ چنان که مقصود از عبدالعظیم، حضرت عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی(ع) است و مؤیدش سندی است که در آن احمد بن مهران از عبدالعظیم نقل کرده است[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ «و به من این قرآن وحی شده است تا با آن به شما و به هر کس که (این قرآن به او) برسد، هشدار دهم» سوره انعام، آیه ۱۹.
- ↑ تفسیر کنز الدقائق، ج۴، ص۳۰۳، به نقل از: الکافی، ج۱، ص۴۲۴، ح۶۱.
- ↑ الکافی، ج۱، ص۴۲۴، ح۶۱.
- ↑ «أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ...»، الکافی، ج۱، ص۴۲۳ - ۴۲۴، ح۵۸.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۳۳۲.