احمد بن محمد بن حسن بن زعلان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

احمد بن محمد بن الحسن بن زعلان تنها در یک سند از اسناد تفسیر کنز الدقائق، به نقل از کتاب الکافی ذکر شده است:

«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ زَعْلَانَ عَنْ أَبِي طَالِبٍ الْقُمِّيِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِS قَالَ: قُلْتُ أَجْبَرَ اللَّهُ الْعِبَادَ عَلَى الْمَعَاصِي قَالَ لَا قُلْتُ فَفَوَّضَ إِلَيْهِمُ الْأَمْرَ قَالَ قَالَ لَا قَالَ قُلْتُ فَمَا ذَا قَالَ لُطْفٌ مِنْ رَبِّكَ بَيْنَ ذَلِكَ»[۱].[۲]

شرح حال راوی

در منبع اصلی، نام راوی «احمد بن محمد بن الحسن زعلان» به جای «بن زعلان» ثبت شده[۳] و مصحّف "أحمد بن محمد، عن محمد بن الحسن" است و مراد از «احمد بن محمد»، «احمد بن محمد بن عیسی» است، زیرا:

  1. عنوان «احمد بن محمد بن الحسن زعلان (بن زعلان)» در کتب رجالی و اسناد روایات وجود ندارد؛
  2. «احمد بن محمد بن عیسی» در اسناد بعضی روایات، از «محمد بن حسن بن زعلان»، «محمد بن حسن بن علان» و «محمد بن حسن زعلان»[۴]حدیث نقل کرده است؛
  3. در بعضی نسخه‌های الکافی، به جای «بن محمد»، «عن محمد» ثبت شده است[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۲۸۶، به نقل از: الکافی، ج۱، ص۱۵۹، ح۸.
  2. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۵۱۴.
  3. الکافی، ج۱، ص۱۵۹، ح۸.
  4. ر.ک: الکافی، ج۲، ص۲۳۳، ح۷؛ ج۳، ص۲۷۴، ح۲، ج۵، ص۱۶۲، ح۴.
  5. الکافی (ط. دارالحدیث)، ج۱، ص۳۸۵، پانوشت ش۹.
  6. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۵۱۴-۵۱۵.