احمد بن محمد بن حسن بن محبوب در تراجم و رجال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

احمد بن محمد بن الحسن بن محبوب نام این راوی تنها در یک سند تفسیر کنز الدقائق وارد شده که به نقل از کتاب تأویل الآیات الظاهرة است:

« رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ أَبِي وَلَّادٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ:: الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ[۱]؟ قَالَ: «هُمُ اَلْأَئِمَّةُ (عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ)...»[۲].

در نام راوی تصحیف رخ داده است؛ زیرا در تأویل الآیات الظاهرة «أحمد بن محمد عن الحسن بن محبوب»[۳] و در منبع اصلی، یعنی کتاب الکافی، «أحمد بن محمد، عن إبن محبوب» ثبت شده است[۴]. و مقصود از «أحمد بن محمد»، «أحمد بن محمد بن عیسی الأشعری» است که روایات فراوانی از «حسن بن محبوب» نقل کرده است. اما عنوان «أحمد بن محمد بن الحسن بن محبوب» نه در کتب رجالی ذکر شده و نه در اسناد روایات واقع گردیده است.[۵]

منابع

پانویس

  1. «کسانی که بدان‌ها کتاب (آسمانی) داده‌ایم، آن را چنان که سزاوار خواندن آن است می‌خوانند، آنان بدان ایمان دارند» سوره بقره، آیه ۱۲۱.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۱۳۲.
  3. تأویل الآیات الظاهرة، ص۸۲.
  4. الکافی، ج۱، ص۲۱۵، ح۴.
  5. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۵۱۹.