احمد بن محمد بن موسی در تراجم و رجال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

احمد بن محمد بن موسی[۱] در سند یک روایت از روایات تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب تفسیر القمی ذکر شده است:

«في تفسير علي بن إبراهيم: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَمَّادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ التَّيْمِيِّ عَنْ فُضَيْلٍ الرَّسَّامِ عَنْ صَالِحِ بْنِ مِيثَمٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍS مَا كَانَ عِلْمُ نُوحٍ حِينَ دَعَا قَوْمَهُ- إِنَّهُمْ لَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا[۲] فَقَالَ: أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ لِنُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ[۳]»[۴].

بر اساس بررسی منابع حدیثی و رجالی، مراد از احمد بن محمد بن موسی در سند مذکور، ابو محمد احمد بن محمد بن موسی نوفلی است؛ زیرا این راوی در سه حدیث دیگر از محمد بن حماد روایت کرده که در یک مورد، با عنوان احمد بن محمد بن موسی نوفلی[۵] و در دو مورد دیگر با عنوان احمد بن محمد نوفلی[۶] است.[۷]

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی، ص۸۹، ش۲۲۱؛ رجال البرقی، ص۴۴؛ منهج المقال، ج۲، ص۲۰۲، ش۳۶۱؛ نقد الرجال، ج۱، ص۱۷۱، ش۳۴۰؛ مجمع الرجال، ج۱، ص۱۶۶؛ جامع الرواه، ج۱، ص۷۱، ش۴۳۶؛ تنقیح المقال، ج۸، ص۸۰، ش۱۵۸۳؛ أعیان الشیعه، ج۳، ص۱۵۶، ش۴۷۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۱۴، ش۹۱۸؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۷۷، ش۱۷۱۴؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۶۴۹، ش۵۸۶.
  2. جز گنهکار بسیار ناسپاس پدید نمی‌آورند سوره نوح، آیه ۲۷.
  3. از قوم تو جز کسانی که (تا کنون) ایمان آورده‌اند ایمان نخواهند آورد سوره هود، آیه ۳۶.
  4. تفسیر کنز الدقائق، ج۶، ص۱۵۲ و ج۱۳، ص۴۶۲.
  5. علل الشرائع، ج۱، ص۱۴۹، ح۸.
  6. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۲، ص۳۶، به نقل از کتاب تأویل الآیات الظاهرة، ص۵۳۸.
  7. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳، ص ۱۴۶-۱۴۷.