احمد بن نضر خزاز جعفی در معارف و سیره رضوی
مقدمه
ابو الحسن احمد بن نضر خزاز یا حزار[۱] جعفی از محدثان مورد اعتماد شیعی بود و هر چند زیستنامه روشنی ندارد، اما شواهد حاکی از آن است که وی از موالی شیعه بود که به علت سکونت در کوفه به عنوان کوفی توصیف شده بود[۲]. او روایتهای بسیاری از ائمه (ع) دارد، بهگونهای که در سلسله سند ۸۷ روایت نام وی ثبت شده است[۳]. فرزندش ابوالحسین نیز از افراد سرشناس شیعی بود[۴] و از اینرو گاهی برخی از رجالیون، احمد را از طریق او میشناسانند[۵].
بیشتر روایتهای احمد بن نضر از پیامبر (ص)[۶] و ائمه (ع) با واسطه افرادی چون ابو عباس بن عقده، محمد بن سالم و احمد بن محمد بن خالد برقی و دیگران است[۷]. او هیچ حدیثی را به طور مستقیم از امامی روایت نکرده و تنها روایت او از امام رضا (ع) نیز با واسطه عمر بن ابوحسنی جمال است[۸]. شاید به همین سبب علمای رجالی تنها به ذکر اطلاعات مختصری از وی بسنده کردهاند[۹].
گویا احمد کتابی در موضوعات حدیثی نوشته بوده[۱۰] که جمعی از جمله ابوعباس احمد بن محمد از قول احمد بن محمد بن یحیی خازمی (یا:حازمی) از پدرش آن را روایت کردهاند[۱۱][۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ نقد الرجال. ج۱، ص۱۷۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۳، ص۱۱۰.
- ↑ رجال النجاشی، ص۹۸؛ کتاب الرجال، ابن داوود، ص۴۷؛ خلاصة الأقوال، ص۷۲.
- ↑ رجال النجاشی، ص۹۸؛ خلاصة الأقوال، ص۷۲؛ منتهی المقال، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۴۲.
- ↑ رجال النجاشی، ص۹۸؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۴۴.
- ↑ الاستبصار، ج۱، ص۴۷۱.
- ↑ شعب المقال، ص۵۰.
- ↑ المحاسن، ج۲، ص۴۸۱؛ وسائل الشیعة، ج۲۵، ص۷۹.
- ↑ الفهرست، طوسی، ص۸۱.
- ↑ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۳، ص۱۱۱.
- ↑ رجال النجاشی، ص۹۸؛ نقد الرجال، ج۱، ص۱۷۶.
- ↑ امیری، زکیه سادات، مقاله «احمد بن نضر خزاز جعفی»، دانشنامه امام رضا ج۲ ص ۶.