ادهم بن حظره لخمی راشدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

از بنی راشدة بن أذینة بن جدیله بن لخم[۱]، که بدین سبب او را لخمی و راشدی خوانده‌اند[۲]. ابن ماکولا[۳]، او را صحابی دانسته و ابن یونس[۴]، نیز او را در شمار اهل مصر آورده است. ابن حجر[۵]، پس از اشاره به نقل قول ابن ماکولا و ابن یونس، به نقل از رشاطی [۶] گوید: ابن عبد البر و ابن فتحون از وی نام نبرده‌اند. با آنکه وی از اصحاب بود اما روایتی از وی نقل نشده است[۷][۸]

منابع

پانویس

  1. ابن یونس، ج۱، ص۳۵.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۳.
  3. ابن ماکولا، ج۲، ص۴۸۵.
  4. ابن یونس، ج۱، ص۳۵.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۳.
  6. محمد بن عبدالله م۵۴۲
  7. ابن یونس، ج۱، ص۳۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۳.
  8. خانجانی، قاسم، مقاله «ادهم بن حظره لخمی راشدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳.