اراضی دولتی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

اراضی دولتی که شامل زمین‌های انفال می‌شود، متعلق به دولت اسلام (امام) است و عواید آن در شؤون و تکالیف و توسعه امور دولت اسلامی مصرف می‌شود.

این اراضی عبارتند از:

  1. اراضی موات (زمین‌هایی که هرگز آبادانی به خود ندیده است)؛
  2. اراضی‌ای که به طور طبیعی آباد و سرسبز است، مانند جنگل‌ها و مراتع و سواحل دریاها؛
  3. اراضی مستجده و تمامی اراضی بدون مالک؛
  4. متصرفات مسلمانان که بدون جنگ به دست سپاه اسلام افتاده، اعم از آنکه قبل از جنگ به مسلمانان واگذار شده باشد و یا بدون جنگ تسلیم شده و در زمین‌های خود باقی مانده باشند؛
  5. اقطاعات و املاک شخصی زمامداران سرزمین‌های فتح شده؛
  6. متصرفات جنگی که بدون اجازه امام فتح شده است؛

تمامی مواردی که تحت عناوین اراضی شخصی و عمومی و دولتی آورده شده، از مصادیق زمین‌های ملکی است، ولی قرآن از نوع دیگری از اراضی سخن می‌گوید که در عرف حقوقی سرزمین و قلمرو و کشور نامیده می‌شود[۱].

منابع

پانویس