ارض الله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا...[۱]. ارض در اینجا به الله اضافه شده و از مفسران قرآن در شناسایی ارض الله: آن را مطلق زمین گرفته‌اند ولی بعضی از آنان نیز مانند ثعلبی، مقاتل، مجاهد و قتاده در تفسیر این آیه گفته‌اند مقصود از ارض الله مدینه منوره است[۲][۳]. قبل از این جمله و در همین آیه از کسانی که مهاجرت نکردند و در مکه ماندند انتقاد شده است. به همین اعتبار مفسران قرینه مکه را «مدینه» گرفته‌اند.[۴]

منابع

پانویس

  1. «از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.
  2. سمهودی، وفاء الوفا، ج۱، ص۱.
  3. https://nethawzah.com.
  4. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۲۵۳.