اسحاق بن سعد بن عباده انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی فرزند سعد بن عباده، صحابی مشهور و رئیس خزرجیان است[۱] و برادرش قیس بن سعد بن عباده از باران امیرمؤمنان علی (ع) و امام حسن (ع) به شمار می‌آمد. وی در زمان رسول خدا (ص) به دنیا آمد. از این رو ابن حجر[۲] در قسم دوم (صغار صحابه) از او یاد کرده است. وی از محدثان مدینه شمرده شده[۳] و از پدرش روایتی نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: این قبیله از انصار آزموده شده‌اند. دوست داشتن آنان نشانه ایمان و بغض به آنان نشانه نفاق است[۴]. سعید الصراف از او روایت کرده است[۵] و ذهبی[۶] هم گفته است که برای او روایتی است.[۷]

منابع

پانویس

  1. مزی، ج۱۰، ص۲۷۷؛ ذهبی، سیر، ج۱، ص۲۷۰.
  2. الاصابه، ج۱، ص۳۲۶.
  3. ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۲۱.
  4. طبرانی، ج۶، ص۲۰؛ ابن عساکر، ج۲۰، ص۲۳۸؛ مزی، ج۲، ص۴۲۷؛ ذهبی، سیر، ج۱، ص۲۷۲.
  5. ابن حبان، ج۴، ص۲۱؛ مزی، ج۲، ص۴۲۷.
  6. میزان، ج۱، ص۱۹۲.
  7. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسحاق بن سعد بن عباده انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۴۲.