اسد بن خولید اسدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی فرزند خویلد از بنی اسد از جمله قبایل قریشی است[۱]. برخی او را نوه خویلد و برادرزاده حضرت خدیجه (ع) دانسته‌اند و مدخلی با نام «اسد بن اخی خدیجه» آورده‌اند[۲] و ابن منده در معرفة الصحابه و برخی، او را برادر خدیجه دانسته‌اند[۳].

از طرفی ابن حجر گوید: نسب‌شناسان برای حضرت خدیجه برادری غیر از «عوام» و «نوفل» ذکر نکرده‌اند[۴]. عوام در جاهلیت درگذشت[۵] و نوفل ملقب به اسد قریش[۶] در غزوه بدر همراه مشرکان به دست برادرزاده‌اش زبیر[۷] یا علی (ع) کشته شد[۸].

با توجه به این مطالب ابن حجر[۹] احتمال داده که اسد فرزند نوفل باشد، ولی می‌افزاید نسب‌شناسان این مطلب را نگفته‌اند. بنابراین و با توجه به روایتی که از او نقل شده باید اسد بن اخی خویلد صحیح باشد. وی از رسول خدا (ص) روایتی درباره نهی از معامله چیزی که نزد انسان نیست نقل کرده است[۱۰]. عقیلی این روایت را آورده و در اسناد آن اشکال کرده است[۱۱]؛ اگرچه این روایت از طریق دیگر هم نقل شده و می‌تواند ضعف را جبران کند.[۱۲]

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، ج۱، ص۲۶۸؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  2. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۰۱؛ ذهبی، ج۱، ص۱۴.
  3. أبونعیم، ج۱، ص۲۶۸.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  6. مغلطای، ج۱، ص۶۲.
  7. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  8. مغلطای، ج۱، ص۶۲.
  9. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  10. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۰۱؛ ذهبی، ج۱، ص۱۴.
  11. ابن حجر، ج۱، ص۲۰۵.
  12. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسد بن خولید اسدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۴۳.