اسفع بکری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

برخی او را «ابن اسفع» گفته‌اند[۱]. ابن ماکولا[۲] در برابر کسانی که نام وی را «اسقع» نوشته‌اند[۳]، تصریح کرده که نام وی با فاء است. ابن حجر[۴] او را صحابی می‌داند. منبع وی می‌تواند این گفته ابن ابی حاتم[۵] باشد که او را از اصحاب صفه و مدینی دانسته است. نسبت مدینی به منسوبان برخی از شهرها مانند بغداد و نیشابور داده می‌شود، اما در بیشتر موارد، این نسبت برای کسانی است که اهل مدینة النبی باشند[۶].

اسفع بکری نقل می‌کند فردی از رسول خدا (ص) پرسید: کدام آیه در قرآن عظیم‌تر است؟ پیامبر آیه ﴿اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ[۷] که آیة الکرسی است را قرائت کرد[۸]. روایت وی را مولایش عمر بن عطا از او نقل می‌کند [۹][۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۱، ص۲۱۰.
  2. ابن ماکولا، ج۱، ص۷۹.
  3. ر. ک: طبرانی، ج۱، ص۳۳۴.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۲۱۱.
  5. ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۱۵.
  6. سمعانی، ج۵، ص۱۱۸.
  7. «خداوند است که هیچ خدایی جز آن زنده پایدار نیست که او را چرت و خواب فرا نمی‌گیرد، همه آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست، کیست که جز به اذن وی نزد او شفاعت آورد؛ به آشکار و پنهان آنان داناست و آنان بر چیزی از دانش وی جز آنچه او بخواهد چیرگی ندارند؛ اریکه او گستره آسمان‌ها و زمین است و نگاهداشت آنها بر وی دشوار نیست و او فرازمند سترگ است» سوره بقره، آیه ۲۵۵.
  8. طبرانی، ج۱، ص۳۳۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۱۰.
  9. ذهبی، ج۱، ص۱۵.
  10. دادش‌نژاد، منصور، مقاله «اسفع بکری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۵۱-۵۲.