اسود بن حارثه

مقدمه

ابن حجر^[۱] نام این شخص را در بخش چهارم (توهمات) یعنی افرادی که صحابی بودنشان توهم شده، آورده است. وی گوید: حاکم نیشابوری، از خبیب بن عبدالرحمان از پدرش، از خالد نقل کرده است که گفت: در یکی از غزوات پیامبر، من و مرد دیگری که هنوز مسلمان نشده بود، نزد رسول خدا (ص) آمدیم. حضرت فرمود: «من از مشرک یاری نمی‌طلبم». در پایان این روایت، حاکم افزوده است که خبیب فرزند عبدالرحمان بن اسود بن حارثه است. ابن حجر^[۲] گوید: این سخن توهمی بیش نیست؛ زیرا خبیب فرزند عبدالرحمان بن خبیب است، چنان که ابن عبد البر، به درستی این روایت را ذیل نام خبیب بن یساف آورده است. این سخنان ابن حجر، هیچ ارتباطی به موضوع توهم صحابی بودن اسود بن حارئه ندارد.^[۳]