اصل عدم ولایت در فقه سیاسی چگونه ترسیم شده است؟ (پرسش)
| اصل عدم ولایت در فقه سیاسی چگونه ترسیم شده است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ فقه سیاسی |
| مدخل اصلی | عدم ولایت |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
اصل عدم ولایت در فقه سیاسی چگونه ترسیم شده است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث فقه سیاسی است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی فقه سیاسی مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقایان دکتر اصغرآقا مهدوی و حجت الاسلام سید محمد صادق کاظمی در کتاب «کلیات فقه سیاسی» در این‌باره گفته‌‌اند:
«اصل یا قاعده عدم ولایت به معنای آن است که هیچ موجودی جز خدای متعال بر انسان ولایت ندارد. به دنبال ولایت الهی، افرادی که خدای متعال به آنان ولایت داده است نیز مشروعیت در ولایت پیدا می‌کنند؛ به عبارت دیگر اصل عدم ولایت، هرگونه ولایت را که در عرض ولایت الهی باشد، رد می‌کند. این اصل مبنا و سرآغاز سخن از حکومت اسلامی است»[۱]
پانویس
- ↑ مهدوی، اصغرآقا و کاظمی، سید محمد صادق، کلیات فقه سیاسی، ص ۱۳۴.