افترا به حضرت مریم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

تولد عیسى بدون داشتن پدر موجب گشت بنى‌اسرائیل مادرش مریم را به عمل ناشایست متهم کنند، ازاین‌رو وقتى مریم با فرزند خویش به‌نزد آنان بازگشت او را مذمت کرده، به وى گفتند: چگونه چنین عملى از تو سر زد، در حالى که پدر تو آدم بدى نبود و مادرت نیز آلودگى نداشت: فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا[۱]، يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا[۲] مریم براى تبرئه خود از این اتهام به فرزند خردسالش اشاره کرده و به آنان فهماند که با وى سخن بگویند فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا[۳]؛ همچنین قرآن در آیه وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَى مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا[۴] به این اتهام اشاره کرده و آن را بهتانى عظیم دانسته است. طبق نقل برخى، بنى‌اسرائیل افزون بر اینکه مریم را به عمل منافى با عفت متهم مى‌کردند به عیسى (ع) نیز افترا زده و آن حضرت را بدکار و فرزند بدکاره خطاب مى‌کردند. [۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. «سپس در حالی که او را در آغوش داشت نزد قوم خویش آوردش گفتند: ای مریم! بی‌گمان چیز ناپسند شگفتی پیش آورده‌ای» سوره مریم، آیه ۲۷.
  2. «ای خواهر هارون! نه پدرت مردی بد و نه مادرت بدکاره بود» سوره مریم، آیه ۲۸.
  3. «(مریم) به او اشارت کرد؛ گفتند: چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوییم؟!» سوره مریم، آیه ۲۹.
  4. «و (نیز) برای کفرشان و بهتان سترگی که به مریم زدند؛» سوره نساء، آیه ۱۵۶.
  5. مجمع‌البيان، ج ۳، ص۲۰۸.
  6. صادقی فدکی، سید جعفر، مقاله «افترا»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۴.