افلح مولی ابی ایوب انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

از صحابه‌نگاران، تنها ابن حجر[۱] در بخش سوم (مخضرمین) از وی یاد کرده و گوید: کنیه وی ابوکثیر بود و زمان رسول خدا (ص) را درک کرد؛ زیرا از اسیران «عین التمر» بوده و از عمر و عثمان و عبدالله بن سلام روایت دارد. کنیه وی «ابوعبدالرحمان» هم آمده است[۲]. بیشتر منابع وی را تابعی می‌دانند، چنان که ابن سعد[۳]، در طبقه نخست از تابعین اهل مدینه از وی یاد کرده است. بخاری[۴] و ابن ابی حاتم[۵] نیز باعنوان «افلح، مولی ابی ایوب» او را معرفی کرده‌اند، اما ابن حبان[۶]، او را «افلح بن کثیر» دانسته و در شمار تابعین آورده است. شاید این نام اشتباه بوده یا نام پدرش نیز کثیر بوده باشد. برخی منابع بدون اشاره به نام پدرش، تنها با نام «افلح» از وی یاد کرده‌اند [۷]. وی در سال ۶۳[۸] در واقعه حره کشته شد[۹][۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۳۴۹.
  2. ابن سعد، ج۵، ص۶۴.
  3. ابن سعد، ج۵، ص۶۴.
  4. بخاری، ج۲، ص۵۲.
  5. ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۲۳.
  6. ابن حبان، ج۴، ص۵۸.
  7. ر. ک: واقدی، ج۲، ص۴۴۴؛ طبری، ج۳، ص۴۱۵.
  8. یا ۶۴، ر. ک: ابن حجر، ج۱، ص۳۵۰.
  9. ابن سعد، ج۵، ص۶۴.
  10. خانجانی، قاسم، مقاله «افلح مولی ابی ایوب انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۱۳.